Samengestelde indicatoren aggregeren een veelheid aan informatie in één index op basis waarvan landen vaak gerangschikt worden. De positie van een land kan echter sterk beïnvloed worden door de methodologische keuzes die gemaakt worden tijdens het proces waarbij een samengestelde indicator wordt gecreëerd. Dit proces bestaat uit verschillende fasen zoals het selecteren van geschikte indicatoren, het normaliseren van de indicatorwaarden, het toekennen van een gewicht aan elke indicator en het selecteren van een aggregatieoperator.

Om een robuuste index te garanderen waarbij in elke fase verscheidene mogelijke en alternatieve technieken worden beschouwd, is een onderzekerheid- en sensitiviteitanalyse essentieel. Onderzoekers, beleidmakers alsook de weggebruikers zullen voordeel halen uit zulke analyse. De belangrijkste methodologische aspecten worden immers geïdentificeerd waarvoor bijkomende informatie het meest waardevol is om de onzekerheid in het eindresultaat te verminderen. Onzekerheid- en sensitiviteitanalyse als een noodzakelijk onderdeel van het indexproces beschouwen, zal zorgen voor een hogere aanvaardbaarheid van samengestelde indicatoren.

In dit onderzoek wordt de verkeersveiligheidsrangschikking van landen op basis van verschillende indicator- en wegingsopties bestudeerd. De resultaten tonen dat de rangschikking van landen significant verschilt naargelang de gekozen wegingsmethode, expert en set van indicatoren. Van deze drie factoren blijkt de indicatorset de meest beïnvloedende factor te zijn. Bijkomend onderzoek met betrekking tot de selectie van geschikte verkeersveiligheidsindicatoren (naast andere aspecten) zal de onderzekerheid in de rangschikking verminderen en bijdragen tot het verkrijgen van een robuuste verkeersveiligheidsindex.